Dievole

Dievole is een hoekje van Toscane dat altijd bekend heeft gestaan als een klein aards paradijs. Hier is de dialoog tussen de natuur en de mens nooit gestopt en de reden wordt verklaard door de naam zelf: de wortel van de naam Dievole is in feite terug te voeren op de betekenis van "God wil". De naam Dievole verschijnt voor het eerst officieel in de 11e eeuw en precies op 10 mei 1090. In die jaren ontdekt de IJslander Leif Erikson Noord-Amerika, de Chinezen ontdekken buskruit, opent Bologna de eerste universiteit ter wereld, wordt Rome binnengevallen door de Noormannen en paus Urbanus II verovert Jeruzalem. Op die dag, zo lezen we in het contract van notaris Bellundo, werden twee kapoenen, drie broden en zes 'lucchesi denari' van goed zilver betaald voor de jaarlijkse huur van een wijngaard in de goddelijke vallei, in Dievole eigenlijk. image2 Acht eeuwen en talloze generaties later vertelt een ander contract over Dievole. Deze keer is het een huwelijkscadeau. Graaf Giulio Terrosi-Vagnoli geeft het landgoed, dat 361.632 lire kostte, aan zijn toekomstige vrouw Ildegonda Camaiori, die de laatste edelvrouw van Dievole zal zijn. Aan haar hebben we een kostbaar document te danken dat intact tot ons is overgekomen: het Dievole Sale Book, met alle namen van de boerenfamilies van die tijd en die van de boerderij die aan hen was toevertrouwd. Namen waarachter we de passie van de Chianti-bevolking voor hun land kunnen lezen. Veel nakomelingen van die families zijn hier nog steeds. Sinds de jaren 80 is hun oude wijsheid teruggekeerd om voor de Dievole-wijngaarden te zorgen: 16 wijngaarden en 16 boerderijen waarin het eigendom was verdeeld.